واحد تامین فشار (پاوریونیت) چیست؟

اتصال جک به کابین چگونه است

همه چیز در مورد جک هیدرولیکی

انتشار توسط هیدرو فرکو در 16 مهر 1401

به طورکلی شامل دو نوع می باشد: موتور دربیرون از سطح روغن و یا داخل سطح روغن، درهردو حالت، اصول عملکرد مشابه یکدیگر می باشد. اجزای اصلی شامل این موارد می شود

تانک یا مخزن روغن
پمپ
موتور پمپ
شیر های کنترل کننده جریان

نوع موتور خارج از محفظه روغن به دلیل نصب آسان ، این اجزاء روی یک شاسی نصب می شوند .نوع دوم که پمپ وموتور درداخل مخزن روغن قرار می گیرند متداول تر است . شیر ها ممکن است در داخل یا بالای واحد تانک (مخزن) روغن قرار داشته باشند .واحد پمپ باید در نزدیک ترین فاصله ممکن به سیلندر قرار داشته باشد تا از یک انتقال فشار بیش از حد بین سیلندر و واحد پمپ اجتناب گردد. لازم به یاد آوری است برای محاسبه سایز شیلنگ یا لوله انتقال روغن، سرعت روغن را در نظر می گیرند.

0.5 PSI/FT با افت فشار 20FT/S داخل شیلنگ را حدودا ضمنا قابل توجه این که در صورت استفادده از شیلنگ لاستیکی در انتقال روغن از پاوریونیت به جک به دلیل تحت فشار بودن آن ها به طورمتناوب مطابق با کدهای بین المللی حداقل هر6 سال یک بار باید این شیلنگ ها تعویض شوند و مجددا مورد آزمایش قرارگیرند .

در مجموعه تامین فشار (پاوریونیت ) شیر فرود اضطراری و پمپ دستی نیز برای کنترل کابین و جا به جایی ان در هنگام اضطراری و تعمیرات ، مورد استفاده قرار می گیرد. 20FT/MIN حداکثر سرعت مجاز درهنگام استفاده از یک شیر فرود اضطراری می باشد.

پمپ و موتور القائی، متداول ترین نوع موتورمی باشد. این موتورAC موتور تک سرعته معمولاً در انواع غوله ور روی قسمت بالایی پمپ قرار می گیرد درحالیکه در انواع بدون محفظه ممکن است در قسمت پایین ، قرار داشته باشد. در انواع محفظه دار ، موتورهای دارای شاسی باز استفاده می شوند تا از گردش روغن در تمام قسمت های موتور جهت خنک کردن آن اطمینان حاصل شود.

این اقدام از نظرهزینه دارای مزایای قابل توجهی می باشد. زیرا باعث می شود که با استفاده از موتور باعث گرم شدن روغن درنتیجه ، تغییر مقدار چسبندگی ( روانی ) آن می شود. موتور باعث حرکت پمپ می شود، و بین انواع پمپ ها نوع پیچی آن متداول تر از انواع دیگر است زیرا پمپ های پیچی کم صداتر از بقیه می باشند.

انتخاب موتورالکتریکی و به طورکلی پاوریونیت به عوامل متعددی بسیتگی دارد که برخی از آن ها عبارتند از :

ظرفیت آسانسور
طول حرکت
سرعت
سیستم تعلیق ونحوه اتصال پیستون به کابین

استفاده ازسنسور گرمای روغن نیز کار مناسبی به نظر می رسد ، بدین ترتیب دمای روغن چک می شود و این اطمینان به دست می آید که در صورت افزایش دما از حد معینی ، موتور خاموش خواهد شد .

تانک روغن تمامی روغن مورد نیاز سیستم هیدرولیک را در خود جای می دهد. حداقل ظرفیت محفظه روغن 150 لیتر می باشد. مخزن باید یک درجه یا خط کش بازدید روغن جهت تعیین سطح جریان آن داشته باشد .

از آن جایی که نیروی پایین آمدن آسانسورهای هیدرولیکی توسط جاذبه زمین تامین می گردد، برای همین نیازی به مصرف انرژی در حرکت به سمت پایین وجود ندارد بنابراین این موتور الکتریکی پمپ روغن نسبت به آسانسور کششی مشابه با توان 2 تا 3 برابر بوده اما مقدار مصرف انرژی در آن حدودا 60 درصد می باشد. از این رو همواره سعی می شود که کابین آسانسور های هیدرولیکی تا جای ممکن سبک ساخته شوند. البته تا حدی که مقررات را نقض ننمایند.

شیرهای کنترل

زمانی که لازم است آسانسور به سمت بالا حرکت کند روغن در حد مشخصی به سمت شیر های کنترل جریان پمپ می شود. شیر های کنترل به روغن اجازه می دهد که به سمت سیلندر جریان یابد یا اینکه بسته به سرعت مورد نیاز آسانسور ، مقداری از آن به سمت مخزن باز گردد. با اینکه ساختار شیر های کنترل به طور قابل توجهی دارای تنوع می باشند ولی درحال حاضر در تمام سیستم های کنترل از این سیستم به کارمی رود .این شیر ها در بالای محفظه پاوریونیت قرار دارند .می توان یک صداگیر بین پمپ و مجموعه ی کنترل شیرها، یا بعد از شیرهای کنترل 2-3کاهش می دهند. dBAتعبیه نمود. این وسایل معمولا سروصدا را تا اکثر سرو صدا ها زمانی به وجود می آیند که شیر کنترل روغن را به مخزن را به مخزن می فرستد و تحت چنین شرایطی سطح سرو صدا به می رسد. dBA80-85 همیشه باید درمسیر خروجی شیر کنترل از یک شیر قطع و وصل استفاده کرد تا بتوان سیلندر را برای سرویس ازمحل خود جدا کرد .

مجموعه کامل باید روی پدهای جدا کننده نصب شود. این مجموعه باید کاملا پلمپ وتراز باشد ولی دقت بسیار زیاد برای تنظیم مجموعه زیاد ضروری نمی باشد. به طور کلی قسمت هایی که به تنظیم دقیق نیاز دارند پمپ وموتور می باشند و معمولا این کار توسط تولید کننده درداخل کارخانه انجام می شود.